Schorzenia układu mięśniowo-szkieletowego są najczęściej występującymi w Europie schorzeniami związanymi z pracą. Zjawisko to dotyczy większości z nas: 25% pracowników w całej Unii skarży się na bóle kręgosłupa, a 23% – na bóle mięśni. Dolegliwości te są także najczęstszą przyczyną nieobecności w pracy nieomal we wszystkich państwach członkowskich UE. Znaczącej liczbie przypadków można zapobiec lub zacząć je leczyć odpowiednio wcześniej, a pracownikom wyleczonym zapewnić powrót do pracy.

W Polsce, według danych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, około 15% przyczyn niezdolności do pracy ma związek z dolegliwościami układu mięśniowo - szkieletowego, a około 50% wcześniejszych emerytur spowodowanych jest przez patologiczne zmiany w obrębie kręgosłupa.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe to przede wszystkim bóle kręgosłupa i pleców oraz urazy i zaburzenia w obrębie kończyn górnych, ale mogą one także dotyczyć kończyn dolnych. Ich przyczyną lub powodem nasilenia może być m.in. wykonywana praca. Są zazwyczaj kojarzone z nadmiernym obciążeniem, związanym z wykonywaniem takich czynności jak dźwiganie, pchanie, ciągnięcie oraz operowanie ciężkimi narzędziami, ale pojawiają się również u pracowników wykonujących prace określane mianem „praca lekka” tak jak np. praca przy komputerze, prace montażowe, pakowanie małych przedmiotów.

Około 70% ludności zawodowo czynnej pracuje obecnie w pozycji siedzącej. Szacuje się, że przeszło 50% Europejczyków ponad połowę swojego codziennego dnia pracy spędza przy komputerze. Według aktualnych danych prawie co trzeci pracownik wykonujący ten rodzaj pracy skarży się na występowanie bólu w obrębie rąk i ramion, ale zdecydowanie najczęściej w obrębie barku i szyi.

Komputer to także częsty i już niezbędny element życia pozazawodowego, narzędzie wykorzystywane w edukacji dzieci i młodzieży. Wystarczy codzienne, wielogodzinne posługiwanie się myszką od komputera, by spowodować zmiany zwyrodnieniowe w obrębie nadgarstka. Pierwsze dolegliwości, takie jak bóle stawów i tkanek mięśniowych wokół stawów występują zwykle jedynie podczas wysiłku i mogą się pojawić już w wieku 20 - 30 lat. Zwykle są ignorowane, ale po kilku latach, jeśli nie są leczone, doprowadzają do zesztywnienia stawów.