Telepraca jest to elastyczna forma organizacji pracy, która zakłada wykonywanie jej przez pracownika poza zakładem pracy (najczęściej w domu) z wykorzystaniem technologii informatycznej. Taka forma organizacji pracy jest oczekiwana przez pracowników, jak i przez pracodawców.
Projektowane rozwiązania prawne proponują zmiany w przepisach Kodeksu Pracy dotyczących zwłaszcza definicji telepracy i telepracownika, sposobu wprowadzania telepracy u danego pracodawcy, formy stawania się telepracownikiem oraz zasady odstępowania od wykonywania telepracy, zakresu dodatkowych informacji przekazywanych telepracownikowi przez pracodawcę, obowiązków pracodawcy i telepracownika, dodatkowej umowy określającej wzajemne zobowiązania pracodawcy i telepracownika oraz ustawowych gwarancji dla telepracownika związanych z jego statusem.
Ustawa umożliwi osobie ubiegającej się o pracę wybór tej formy zatrudnienia już na etapie nawiązywania stosunku pracy. Pracownikowi da również możliwość zmiany sposobu i miejsca wykonywania pracy w trakcie zatrudnienia.
Projektowana ustawa będzie też oddziaływać na pracodawców. Stosowanie telepracy może mieć wpływ na zmniejszenie kosztów związanych z zatrudnieniem - w tym przede wszystkim - na zmniejszenie kosztów utrzymania stanowisk pracy czy z absencją pracowników. Będzie sprzyjać także uelastycznieniu struktury organizacyjnej, jak również zwiększeniu efektywności i produktywności pracowników.
Zarówno pracodawcę, jak i telepracownika, obowiązują przepisy Kodeksu pracy. Jednak, ze względu na specyfikę tej formy zatrudnienia, dochodzą nowe obowiązki.
Pracodawcy będą musieli dostarczyć telepracownikowi niezbędny sprzęt, ubezpieczyć ten sprzęt, pokryć koszty związane z jego instalacją, serwisem i konserwacją, zapewnić pracownikowi pomoc techniczną i niezbędne szkolenia. Istnieje możliwość innego uregulowania tych obowiązków za zgodą obu stron - na przykład, gdy pracownik dysponuje własnym sprzętem.